Θεραπεία Νόσου Peyronie
Η προσέγγιση μας ξεκινά πάντα με συντηρητικά μέτρα, με κύριο στόχο την αναστολή της εξέλιξης της νόσου και, όπου αυτό είναι εφικτό, τη μη χειρουργική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.
Φυσική πορεία χωρίς θεραπεία
- 12–13% των ανδρών εμφανίζει αυτόματη βελτίωση με την πάροδο του χρόνου.
- 40–50% παρουσιάζει επιδείνωση της νόσου.
- Το υπόλοιπο ποσοστό παραμένει σχετικά σταθερό όσον αφορά το εύρος της πλάκας.
Παρά τις πολλές μελέτες σε από του στόματος θεραπείες, τα αποτελέσματα παραμένουν αμφιλεγόμενα.
Θεραπείες με βιταμίνη Ε
Η βιταμίνη Ε μελετάται εδώ και δεκαετίες, με ορισμένες παλαιές έρευνες να αναφέρουν θετικά αποτελέσματα στην καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου. Συνδυασμοί βιταμίνης Ε με κολχικίνη έχουν δείξει υποσχόμενα αποτελέσματα.
Άλλες φαρμακευτικές προσεγγίσεις
- Ακετυλο-L-καρνιτίνη
- Προπιονυλο-L-καρνιτίνη
- L-αργινίνη
- Σιλδεναφίλη (μέσω αναστολής φωσφοδιεστεράσης)
“Ρωτήστε το γιατρό για οτιδήποτε σας απασχολεί”
Dr. Αναστάσιος Λιβάνιος
Χειρουργός – Ουρολόγος – Ανδρολόγος
Νεότερα φάρμακα-στόχοι φλεγμονής
- Παρα-αμινοβενζοϊκό οξύ (Potaba)
- Πεντοξυφυλλίνη (αναστολέας TGFβ1)
- Συνένζυμο Q10
Ενδοπλακικές και τοπικές θεραπείες
Η ιντερφερόνη-άλφα-2b έχει δείξει αποτελεσματικότητα στα πρώιμα στάδια, ενώ η παρουσία ασβεστοποίησης μειώνει την απόδοση της θεραπείας. Ενέσεις Verapamil στο ουλώδη μόρφωμα έχουν δοκιμαστεί με αντικρουόμενες μελέτες, όπως και η ιοντοφόρηση Verapamil-δεξαμεθαζόνης χωρίς στατιστικά σημαντική βελτίωση.
Θεραπεία με κολλαγενάση (Xiaflex)
Η κολλαγενάση Clostridium histolyticum (Xiaflex) έχει εγκριθεί από τον FDA για τη νόσο Dupuytren και έχει αναφερθεί ότι μειώνει την περίσσεια κολλαγόνου στη νόσο του Peyronie, προσφέροντας νέα προοπτική στη συντηρητική θεραπεία.
Συμπεράσματα και επόμενα βήματα
Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από το στάδιο της νόσου, την ύπαρξη ασβεστοποίησης και την ατομική απόκριση. Η πολυπαραγοντική προσέγγιση σε συνεργασία με εξειδικευμένο ουρολόγο εξασφαλίζει το βέλτιστο αποτέλεσμα για κάθε ασθενή.
Συχνές Ερωτήσεις για τη Θεραπεία της Νόσου Peyronie
1. Ποιος είναι ο στόχος της συντηρητικής θεραπείας;
Ο πρωταρχικός στόχος είναι η αναστολή της εξέλιξης της πλάκας και η ελαχιστοποίηση του πόνου, αποφεύγοντας την ανάγκη χειρουργικής παρέμβασης αν αυτό είναι εφικτό.
2. Πόσος χρόνος απαιτείται για να φανεί αποτέλεσμα;
Συνήθως χρειάζονται 3–6 μήνες συστηματικής αγωγής (βιταμίνη Ε, κολχικίνη, ή άλλες φαρμακευτικές) για να εκτιμηθεί πραγματική βελτίωση στην κάμψη ή τον πόνο.
3. Τι παρενέργειες μπορεί να έχουν οι επιμέρους θεραπείες;
Βιταμίνη Ε: Σπάνιες γαστρεντερικές ενοχλήσεις.
Κολχικίνη: Διάρροιες ή κοιλιακό άλγος.
Verapamil (ενέσεις ή ιοντοφόρηση): Τοπικό οίδημα ή μικρή ενόχληση στο σημείο έγχυσης.
4. Πότε πρέπει να σκεφτώ χειρουργική αντιμετώπιση;
Εάν μετά από 6–12 μήνες συντηρητικής αγωγής η κάμψη παραμένει >30°, προκαλεί σημαντικό πόνο ή παρεμποδίζει τη σεξουαλική λειτουργία, τότε εξετάζεται χειρουργική διόρθωση.
5. Τι είναι η θεραπεία με κολλαγενάση (Xiaflex);
Πρόκειται για ενέσιμη αγωγή με ένζυμο που διασπά το περίσσεια κολλαγόνο στις πλάκες, μειώνοντας την κάμψη χωρίς ανοιχτή επέμβαση.
6. Μπορούν να συνδυαστούν διαφορετικές θεραπείες;
Ναι. Συχνά συνδυάζουμε από του στόματος φάρμακα (π.χ. βιταμίνη Ε ή πεντοξυφυλλίνη) με τοπικές ενέσεις ή ιοντοφόρηση για καλύτερο αποτέλεσμα.
7. Πόσο ασφαλής είναι η θεραπεία με αναστολείς TGFβ1;
Φάρμακα όπως η πεντοξυφυλλίνη στοχεύουν στο μονοπάτι φλεγμονής TGFβ1 και έχουν καλή ασφάλεια σε μελέτες, με ελάχιστες ανεπιθύμητες ενέργειες.
8. Τι να περιμένω μετά το τέλος της αγωγής;
Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας αξιολογούμε τον βαθμό κάμψης και τον πόνο· εάν χρειάζεται, προτείνουμε συμπληρωματικές θεραπείες ή παρακολουθηση ανά τρίμηνο.
Η εξειδικευμένη κλινική για τον άνδρα.
